και τους γύρω σας.
Η δική μου γενιά πέταξε τις τηλεοράσεις τις εφημερίδες και τα ραδιόφωνα, μπήκε
στο ίντερνετ και μπορεί να γράφει, να λέει, να διαβάζει και ν'ακούει ό,τι
γουστάρει. (είχαμε να δούμε κάτι παρόμοιο απ την ανακάλυψη της τυπογραφίας, η
οποία επέτρεψε τη γρήγορη μετάδοση της γνώσης και την διεύρυνση της πνευματικής
καλλιέργειας. Γκρέμισε τις απαρχαιωμένες
δομές εξουσίας κι οδήγησε στην περίοδο της Αναγέννησης.)
Τώρα τα ΜΜΕ χρησιμοποιούν ιστορίες τρόμου με παιδιά που τραμπουκίστηκαν, κακοποιήθηκαν
ή αυτοκτόνησαν για να τονίσουν πόσο κακό είναι το ίντερνετ κι οτι έχουμε ανάγκη
από κάποιον να μας προστατεύει απ' τις οθόνες μας, οι οποίες θέλουν να μας
απαγάγουν, να μας βιάσουν και να ρίξουν μυωπία στις κόρες μας.
Αναρωτιέμαι... Πριν το ίντερνετ δεν αυτοκτονούσαν παιδιά; Δηλαδή στα
σχολεία ή γενικά “away from keyboard” πατάχθηκε το bullying; Επίσης, όταν οι καθηγητές,
οι διευθυντές και το υπουργείο επιβάλλονται στα παιδιά, αυτό δεν είναι bullying;
Παρατηρώ πως στα σχολεία η απουσία ελεύθερης βούλησης, η τυφλή υπακοή, η καταπίεση, ο βαθμολογούμενος ανταγωνισμός μεταξύ των μαθητών κι η αποξένωσή τους θεωρούνται αρετές. Επίσης και έξω απ τα σχολεία η κοινωνία διαιωνίζει χριστιανικά ήθη και στερεότυπα όπως το οτι το σεξ είναι αμαρτία και αν κάνεις σεξ θα'πρεπε να ντρέπεσαι (αν είσαι γυναίκα -φυσικά). Έτσι προκύπτει η υποτίμηση όποιας έχει σεξουαλική ζωή εκτός των στενών ηθικών ορίων. Όταν λέει ένα παιδάκι τη συμμαθήτριά του πουτάνα, (είτε online, είτε afk) μπορεί να φαίνεται ως ένα κακόγουστο αστείο, αλλά αυτή είναι η πραγματική του εικόνα για την θέση της γυναίκας στην κοινωνία.
Μυήθηκε στο σεξισμό όπως μυήθηκε στο ρατσισμό και την ομοφοβία.
Δε φταίνε τα παιδιά για τον τρόπο που διδάχθηκαν να βλέπουν τον κόσμο γύρω τους.
Δε φταίει το internet.
Φταίνε όσοι διαιωνίζουν στερεότυπα.
Φταίει το "μή!".
Φταίει το "Απαγορεύεται".
Φταίει το "σωστό" και το "λάθος".
Η γαμημένη ηθική σας.
Λείπει η αυτοκριτική και περισσεύει η κριτική. Οι γονείς συνήθως μεγαλώνουν τα παιδιά τους όπως τους μεγάλωσαν οι δικοί τους γονείς. Δύσκολα αποκλίνουν. Άλλωστε αυτοί βγήκανε νορμάλ. Αν κάτι απειλεί τα παιδιά είναι οι ανώμαλοι και το internet τους κι η κυβέρνηση και οι χρηματοδοτούμενες φιλοπαιδικές οργανώσεις θα τα σώσουν απ' αυτή τη μάστιγα της τεχνολογίας.
Hey!
Αν οι κυβερνήσεις πραγματικά ενδιαφέρονται για τα παιδιά, τότε γιατί υπάρχουν παιδιά που πεινάνε;
Παρατηρώ πως στα σχολεία η απουσία ελεύθερης βούλησης, η τυφλή υπακοή, η καταπίεση, ο βαθμολογούμενος ανταγωνισμός μεταξύ των μαθητών κι η αποξένωσή τους θεωρούνται αρετές. Επίσης και έξω απ τα σχολεία η κοινωνία διαιωνίζει χριστιανικά ήθη και στερεότυπα όπως το οτι το σεξ είναι αμαρτία και αν κάνεις σεξ θα'πρεπε να ντρέπεσαι (αν είσαι γυναίκα -φυσικά). Έτσι προκύπτει η υποτίμηση όποιας έχει σεξουαλική ζωή εκτός των στενών ηθικών ορίων. Όταν λέει ένα παιδάκι τη συμμαθήτριά του πουτάνα, (είτε online, είτε afk) μπορεί να φαίνεται ως ένα κακόγουστο αστείο, αλλά αυτή είναι η πραγματική του εικόνα για την θέση της γυναίκας στην κοινωνία.
Μυήθηκε στο σεξισμό όπως μυήθηκε στο ρατσισμό και την ομοφοβία.
Δε φταίνε τα παιδιά για τον τρόπο που διδάχθηκαν να βλέπουν τον κόσμο γύρω τους.
Δε φταίει το internet.
Φταίνε όσοι διαιωνίζουν στερεότυπα.
Φταίει το "μή!".
Φταίει το "Απαγορεύεται".
Φταίει το "σωστό" και το "λάθος".
Η γαμημένη ηθική σας.
Λείπει η αυτοκριτική και περισσεύει η κριτική. Οι γονείς συνήθως μεγαλώνουν τα παιδιά τους όπως τους μεγάλωσαν οι δικοί τους γονείς. Δύσκολα αποκλίνουν. Άλλωστε αυτοί βγήκανε νορμάλ. Αν κάτι απειλεί τα παιδιά είναι οι ανώμαλοι και το internet τους κι η κυβέρνηση και οι χρηματοδοτούμενες φιλοπαιδικές οργανώσεις θα τα σώσουν απ' αυτή τη μάστιγα της τεχνολογίας.
Hey!
Αν οι κυβερνήσεις πραγματικά ενδιαφέρονται για τα παιδιά, τότε γιατί υπάρχουν παιδιά που πεινάνε;
Ποιός θα σώσει τα πιτσιρίκια απ' τους νορμάλ και τους ομαλούς;
Πάντως ένα είναι σίγουρο, αν κατά λάθος ρώταγε κανένας δημοσιογράφος «Γιατί τα παιδάκια
αυτοκτονούν» θα έπρεπε να περιμένουμε απάντηση από κοινωνιολόγους και
ψυχολόγους, και όχι από πολιτικούς. Οι πολιτικοί το μόνο που κάνουν καλά, είναι να τραμπουκίζουν.
Οι ειδήσεις περί του διαδικτυακού μπαμπούλα, δε θα μπορούσαν να αδιαφορούν
περισσότερο για τους λόγους που προκαλούν τις αυτοκτονίες. Επικεντρώνονται στο
να δαιμονοποιούν το ίντερνετ λες κι η κατάθλιψη είναι παρενέργεια του wifi.
Υποστηρίζουν πως πρέπει οι γονείς να ελέγχουν τα παιδιά τους, οι γονείς να
ελέγχονται μεταξύ τους, η κυβέρνηση να ελέγχει τα πάντα και οι σοφοί της φυλής
να αποφασίζουν τι πρέπει να επιτρέπεται και τι να λογοκρίνεται. Καλωσήρθατε στο
1984.
Στην πραγματικότητα...
Οι κυβερνήσεις νοιάζονται μόνο για τη διαιώνιση της εξουσίας τους, την οποία το ελεύθερο ίντερνετ απειλεί.
Αν δε θέλετε τα παιδιά να αυτοκτονούν, μήπως, αντί για ασφάλεια να
δοκιμάζατε λίγη... αγάπη;
[Με αφορμή την αυτοκτονία μιας μαθήτριας "λόγω cyber bullying".]


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου